De zonne-energiesector is de afgelopen jaren enorm gegroeid dankzij tientallen jaren van voortdurende investeringen en innovatie in zonnepaneeltechnologie. De productie-industrie voor zonne-energie bloeit en zal naar verwachting in de toekomst nog sneller blijven groeien. Onder leiding van China en de Verenigde Staten investeren landen over de hele wereld zwaar in het verbeteren van de capaciteit voor de opwekking van zonne-energie om de groene transformatie te ondersteunen.
De World Energy Outlook 2023 (WEO) van het Internationaal Energieagentschap (IEA) onderzoekt het groeipotentieel van de zonne-energie-industrie, voortbouwend op de toch al sterke prestaties van de afgelopen jaren. Op basis van de huidige projectenpijplijn wordt verwacht dat hernieuwbare energiebronnen tegen 2030 ongeveer 80% van de nieuwe opwekkingscapaciteit zullen uitmaken, waarbij zonne-energie meer dan de helft van de nieuwe opwekkingscapaciteit zal uitmaken. De World Economic Outlook benadrukt echter dat het potentieel van zonne-energie veel groter is.
De mondiale jaarlijkse productiecapaciteit voor zonnepanelen zal in 2030 ongeveer 1.200 GW bedragen, maar daarvan zal naar verwachting slechts 500 GW worden ingezet. Volgens de voorspelling van het Internationaal Energieagentschap zal de Chinese elektriciteitsopwekking uit steenkool echter met nog eens 20% afnemen als de nieuw geïnstalleerde capaciteit voor de opwekking van fotovoltaïsche zonne-energie in 2030 800 GW bereikt. Zuidoost-Azië en het Midden-Oosten zullen het volume nog eens met 25% verminderen.
De afgelopen tien jaar is de productie van zonne-energie enorm gegroeid als gevolg van een aanzienlijke toename van de investeringen in de opwekking van zonne-energie. Verwacht wordt dat dit de groene transitiedoelstellingen van verschillende landen over de hele wereld zal ondersteunen.
Momenteel domineren echter vijf landen de productie van zonne-energie: China, Vietnam, India, Maleisië en Thailand. De Chinese productiecapaciteit voor zonnepanelen bedraagt meer dan 500 miljoen watt, goed voor ongeveer 80% van de mondiale productiecapaciteit. Dit betekent dat veel landen voor de ontwikkeling van zonneprojecten sterk afhankelijk zijn van geïmporteerde zonnepanelen. Het vergroten van de productiecapaciteiten in kleine productiemarkten voor zonne-energie, zoals de Verenigde Staten, Zuid-Korea, Cambodja, Turkije en de Europese Unie, kan de afhankelijkheid van een paar markten verminderen en de toeleveringsketens versterken.
De markt voor zonne-energie zal naar verwachting de komende vijf jaar een samengesteld jaarlijks groeipercentage van 26% ervaren en binnen het komende decennium de dominante bron van elektriciteitsopwekking in de Verenigde Staten worden. Bovendien zorgen recente innovaties en de wijdverbreide adoptie van de zonne-energiesector voor een daling van de productieprijzen, waarbij zonne-energie op utiliteitsschaal zonder subsidies tussen de $24 en $96 per megawattuur kost. Dit is 56% goedkoper dan de opwekking van elektriciteit uit kernenergie en aardgas en 42% goedkoper dan de opwekking van elektriciteit uit steenkool. In combinatie met de subsidies uit de Inflation Reduction Act van de regering-Biden zijn de productiekosten van zonne-energie aanzienlijk lager dan die van andere energiebronnen.
Tegelijkertijd is China toonaangevend in de wereld op het gebied van de opwekking van zonne-energie en vormt daarmee een voorbeeld voor andere landen. Verwacht wordt dat wind- en zonne-energie dit jaar de kolencentrales zullen overtreffen, en China zal tegen 2023 217 gigawatt aan fotovoltaïsche capaciteit toevoegen, meer dan de rest van de wereld samen.
Als het om zonne-energie gaat, lopen China en de Verenigde Staten voorop, en veel andere landen over de hele wereld volgen dit voorbeeld. Een grotere diversificatie van de markt voor de productie van zonnepanelen zou echter de toeleveringsketens kunnen verbeteren en de afhankelijkheid van een paar landen met een hoog volume kunnen verminderen. Alle onderdelen van de toeleveringsketen voor zonne-energie moeten worden versterkt om ervoor te zorgen dat de groeiende productiecapaciteit de productie en de vraag in de toeleveringsketen op elkaar afstemt om een optimale inzet te ondersteunen.